Brief aan mijn kind
Kinderen spiegelen met dat wat ons in hen raakt, wat onbewust nog niet geleefd, gevoeld, geliefd is.
Als zaadjes in de grond, verstopt in de aarde onder onze eigen levensboom. Vol kiemkracht wachtend op licht, voeding en warmte.
Is dan alles wat jouw kind laat zien jouw schuld?
Natuurlijk niet, iets wat je niet weet kan onmogelijk jouw bewuste schuld zijn toch?
Een kindertolk®, van de methode present child, kan jou helpen deze onbewust stukken helder te maken. Zij kan de boodschap van je kind vertalen naar een liefdevolle boodschap aan jou. Jij kan deze daarna inzetten op weg naar de nog mooiere versie van jezelf.
Wil je meer lezen, kijk dan op www.presentchild.nl
Deze brief is tot stand gekomen naar aanleiding van een opdracht in de jaaropleiding tot kindertolk.
Met zijn drieën vertaalden we vanuit ons hart , mogelijke boodschappen van kinderen waarbij reguliere diagnoses zijn gesteld.
Ik ben zo dankbaar voor de diepe verbindingen die wij in de opleiding aan zijn gegaan en ook super enthousiast over het niveau waarop wij met elkaar mogen werken en elkaar helpen groeien.
Deze brief is er een zoals wij, als moeders graag onze bewondering uit zouden willen spreken. Liefdevol, inspirerend, met een uitnodiging aan jou om zacht voor jezelf te zijn of te worden.
Met warmte!
Mireille Veninga www.mireilleveninga.nl
Linde Marielle
Lief mooi zonnekind, dankjewel dat jij er bent.
Er is niks wat ik niet, met heel mijn hart, voor je zou willen doen.
Ik zou van hier naar de maan en weer terug willen lopen, om te voorkomen dat pijn en verdriet jouw leven beweegt.
Wat ben ik dankbaar dat onze levens elkaar in deze tijd, op deze plaats treffen.
Jij leert me wat pure liefde is, hartekracht en intuïtie, in verbinding met elkaar. Van moeder tot zoon en als mensheid in het geheel.
Samen onze zielsontwikkeling levend, oordeelloos in pure vrijheid.
Jij leert me dichtbij mezelf blijven, mijn eigen mok met zelfliefde tot de rand te vullen. Wij vrouwen zouden dat veel meer mogen doen.
Je nodigt mij uit , vanuit pure fijngevoeligheid, het contact aan te gaan met de mensen om me heen en zo mijn innerlijke zielsconnectie optimaal te ervaren. Als mensheid mogen we onszelf dat cadeau doen.
Jij laat me zien hoe graag mijn innerlijk kind wil helen, in al haar eigen-wijsheid maar ook met de energieën van generaties hiervoor; Onderdrukt. Onvrij. Communicatie loos. Oppervlakkig en vanuit sociale druk.
“Laat het los!”, lijk je soms te schreeuwen. “Mama!, moeders, maatschappij…. Kijk gewoon eens naar wat mij beweegt, naar wat ik nodig heb, mijn structuur, mijn veiligheid, mijn rust. Geef me duidelijkheid, voedt mij puur en zo natuurlijk mogelijk en herken hierin de spiegel die ik voor jou en onze wereld wil zijn. Leef! Verbind! Voel! En volg de stem van je hart, het klopt immers altijd.?”
Jij, lief kind, leert mij buiten de gebaande paden te denken, benoemen wat ik wil en voelen wat ik nodig heb zonder maskers, zonder franje. Zo zouden we onze wereld moeten leiden.
Dankjewel daarvoor, jij bent zo wijs
Ik ben je echt zo ontzettend dankbaar, voor al jouw diepgaande lessen.
Jij leerde me dat het niet alleen okay is om anders te zijn, maar dat anders zijn de basis is van perfectie in onze wereld.
Toen je klein was, wilde ik zo graag dat je zoals de andere kinderen zou zijn, zodat je je nooit alleen en anders hoefde te voelen. Ik weet hoe dat voelt en het doet pijn.
Dus probeerde ik je te leren hoe je samen kon steppen, net als de rest, maar je vond het niks. Het kon je niet schelen, het enige wat je leuk vond was het ronddraaien van het wieltje. Uur na uur.
Ik deed je op de voetbalclub, maar jij rende rondjes rond het doel. De hele zaterdagochtend. Daar stond ik in de kou.
We maakten speelafspraakjes en terwijl de andere kinderen met elkaar speelden, probeerde jij alle knopjes van de afstandsbediening uit.
Tot je op een dag de viool van de moeder van een van de kinderen vond, je mocht het proberen. Zij legde het je uit. Je kon hem bijna niet meer terug geven. Klank na klank speelde je loepzuiver. Iedere week gaf zij je les, totdat je na een tijdje beter was dan zij.
En terwijl ik luister naar jouw klanken, besef ik dat je nooit bedoeld bent om te zijn zoals iedereen.
Ik heb bijna spijt dat ik zoveel tijd besteed heb om je te helpen aanpassen. Nu weet ik dat je perfect bent zo je bent. Wij zijn allebei precies genoeg.
Gister al, vandaag ook en morgen nog steeds.
Mijn affirmatie voor de komende tijd zal zijn
Ik sta in verbinding met mijzelf en de ander, geïnteresseerd en opmerkzaam. Dit is wat wij onszelf mogen gunnen.
Ik hou van je.
Dankjewel dat je mijn leermeester wilt zijn.
